Tomografia komputerowa to jedno z najczęściej wykonywanych badań diagnostycznych.
Dzięki niemu możliwe jest uzyskanie trójwymiarowego, bardzo dokładanego obrazu badanego organu.
Badanie jest rodzajem tomografii rentgenowskiej, przy jego wykonaniu wykorzystuje się ruch lampy rentgenowskiej. Można je wykonywać przy diagnozie praktycznie wszystkich schorzeń. Pomaga w diagnostyce urazów, zmian w obrębie ośrodkowego układu nerwowego (zawroty głowy, padaczka), zmian patologicznych (nowotworowych) w okolicach układu limfatycznego (węzły chłonne szyi), schorzeniach wzroku, zmianach w kończynach oraz w płucach. Tomografia umożliwia uwidocznienie struktur śródczaszkowych. Wykorzystuje się ją w przypadku podejrzenia udaru mózgu, pozwala wykryć guzy podczaszkowe oraz krwawienie pourazowe. Wykonywana jest jedynie na polecenie lekarza.
Przygotowanie do badania
Przed rozpoczęciem badania konieczne jest przeprowadzenie wywiadu. Na jego podstawie ocenia się czy może ono zostać wykonane u danego pacjenta. Tomografii komputerowej nie zleca się u osób uczulonych na czynnik jonizujący wykorzystywany do badania oraz u kobiet w ciąży.
Przygotowanie do badania zależne jest od tego, której części ciała lekarz chce się przyjrzeć. Stałym elementem (z wyjątkiem urazów kości) jest konieczność bycia na czczo w czasie badania. Pacjent nie może przyjmować pokarmów stałych na 4-6 godzin przed tomografią. Dodatkowo w przypadku badań, które wymagają podania środka kontrastującego, organizm musi być dobrze nawodniony (minimum 0,5 litra płynów, najlepiej wody niegazowanej). W przypadku badań np. miednicy mniejszej, na dzień przed tomografią pacjent zażywa środki przeczyszczające.
Opis badania
Tomograf komputerowy zbudowany jest ze stołu, ganty (obręczy), w której umieszczona jest lampa rentgenowska oraz z konsoli służącej do programowania badania. Pacjent kładzie się na stół, wokół stołu obraca się obręcz wykonująca pod różnym kątem zdjęcia badanej części ciała. Mimo że badanie jest nie inwazyjne i bezbolesne, to dla części pacjentów kłopotliwe jest wytrzymanie, nieruchomo, w jednej pozycji nawet 20 minut. Najkrótsze jest badanie klatki piersiowej. Trwa zaledwie kilkanaście sekund, ponieważ zdjęcie wykonuje się w czasie jednego oddechu.
Zdarza się, że specyfika badanego obszaru wymaga podania kontrastu. Najczęściej aplikowany jest dożylnie, zdarzają się jednak przypadki gdy podaje się go doustnie. Kontrast to zazwyczaj substancja niejonowa, jest dobrze tolerowana przez organizm i zmniejsza ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej. Podaje się ją głównie przy badaniach naczyniowych, takich jak angiografia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz